Aanwezig: Kevin L, Robin L, Dieuwer G, Jens VB, Jef L, Dries A, Rob D, Gert D, Raf D

Rit: Vlooybergtorenrit  +- 70 km
Weer: Vriestemperaturen en dichte mist 

Vertrek: 9:00u Zammel kerk

 

Brrrr! Fris aan de vis. Ondanks de vriestemperaturen toch een mooie opkomst. Nog maar eens een bewijs van de dedication bij De Buiken op het moment. Het gaat zelfs zo ver dat onze voorzitter onze vriendengroep en de toewijding “té” serieus noemde tijdens de rit. Maar daarover later meer.  

Iedereen netjes op tijd, maar niet zonder slag of stoot. Blijkbaar komen de “pré-rit-kilometers” meer en meer in de mode. Starturen van een uur voor onze gezamelijke ritjes zijn geen rariteit meer. Er wordt zelfs samen gereden voor de uren. Zo spraken onze voorzitter, Dieuwer en Dries af om de prérit naar Zammel samen af te leggen. Op tijd komen is belangrijk, daar is ook die laatste van overtuigd. Toch zorgt dat voor teleurstellingen in de vriendschap. Dieuwer bleek niet op tijd op de afspraak, waardoor hij de afstand naar Zammel in eenzaamheid moest overbruggen. Dat vertaalde zich in frustraties, die hij duidelijk uitte bij aankomst in Zammel. We zijn al lang bevriend met Dieuwer, waardoor we zijn gewoontes en persoonlijke trekjes goed kunnen voorspellen. Een ijzige stilte deed zich meteen voor, want alle clubleden wisten meteen wat dat betekende. Dieuwer is een echte Alberto Bettiol. Voor diens verhuis naar Education First werd hij reeds afgeschreven door de ploegmaats bij BMC en werd een grote carrière hem niet meer toegedicht. Die frustraties vertaalden zich in een fenomenale prestatie in de Ronde van Vlaanderen 2019. Ook Dieuwer heeft die frustraties nodig om goed te presteren. Waar hij vorige week nog afgetekend buiten de top 5 viel, kregen we nu wel een glansprestatie. Enkele keren ging tijdens de rit het tempo met 5 km/u omhoog. Een blik vooruit bevestigde ons dan wat we eigenlijk al wisten: Dieuwer ging naar de kop. Meteen kennen jullie nu ook de reden waarom we Dieuwer soms wat viseren in het verslag. We gunnen iedereen een goed gevoel tijdens de rit, dus “goei biejene” gunnen we Dieuwer zeker ook ;-) .  

Vandaag geen geritsel, met uitzondering van enkele “kaskes” waarop we allen onze tanden konden stukbijten. Een dichte mist drukte het zicht op de feërieke landschappen van het Hageland, maar vormde meteen ook een nevel voor sappige verhalen en anekdotes voor het verslag. Het leek een rustige, eerder saaie rit te worden. Maar niets was minder waar. 

Op een van de beklimmingen werd er, zoals vaker, doorgetrokken. Dries leek niet tevreden met zijn uitgangspositie op de beklimming, en zag daardoor zijn kansen om als eerste de top te bereiken drastisch slinken (misschien is “opgaan in de mist” een nog toepasselijkere uitdrukking). Maar Dries heeft hogere studies genoten (Master in de Biowetenschappen, nvdr.), en besloot dan ook slim te zijn. “Plaaaaaaaaaat!!!” hoorden we allen. Collegiaal als we zijn, wordt er steeds gewacht bij materiaalpech of ander oponthoud. Allen terugdraaien dus. Dries had ondertussen zijn achterwiel al uit het frame gehaald, maar kwam tot een opvallende conclusie. Zijn achtertube was helemaal niet lek. Het probleem met lekkages situeerde zich blijkbaar niet achteraan, maar links en rechts. “Platte biejene” noemen wij dat. Vast en zeker zal deze anekdote zich nestelen in de top 10 van dit jaar. 

Een stevig tempo en een routewijziging (waardoor we de Vlooybergtoren dreigden te missen) deden de voorzitter tot inzicht komen. De Buiken worden te serieus. Met de dedication, de wil en drive om snel te rijden en onszelf te bewijzen, dreigt de buikenspirit vergeten te worden. Ongetwijfeld zal er binnenkort een vergadering worden georganiseerd om een halt toe te roepen aan deze ongewenste evolutie. Onze buikenspirit bestaat uit gemoedelijke, gezapige ritjes, aangenaam voor iedereen. Het gaat ons niet over de prestaties, maar over de beleving. En uiteraard ook de grootspraak en het haantjesgedrag vooraf. Wel het vermelden waard: in dat laatste maken sommige buiken gigantische sprongen voorwaarts. Zo lijkt de immer bescheiden Jens de laatste weken wel koploper in het op de kap van anderen zitten en het verkondigen van grootspraak. Goed zo, Jens! Wie bij de hond slaapt, krijgt de vlooien. Ookal zeg je steeds “Ik ben geen buik!”, het bewijs is er nu ontegensprekelijk: Je bent een buik! 

Ook nog het vermelden waard: in ons klassement van de ritselstukken tijdens de Sunday-Playday van vorige week, won uiteindelijk het duo Rob-Gert. Iets wat we vergaten, is dan ook hierbij rechtgezet! 

Tot volgende week!