Aanwezig: Dries A, Kevin L, Gert D, Jens Vb, Jef L

Rit: Kaarske branden rit +/- 60 km
Weer: - 7°C

Vertrek: 9:00u Zammel kerk

 

Vorige week was de opkomst te mager om een verslag te maken. Enkel Jens en Gert D trotseerden de talrijke centimeters sneeuw. De wegen waren niet geschikt om met de koersfiets over te knallen dus namen ze wederom de mountainbike. Een vermelding van hun karakter en doorzettingsvermogen is hier zeker op z’n plaats!

 

Deze week waren de voorspellingen al niet veel beter. De gevoelstemperatuur werd geschat op -11 graden en wederom zouden enkel de echte beren aan de start verschijnen. Gert, Jens en Jef waren er rotsvast van overtuigd om te fietsen en ook voor Dries begon het gemis van zijn stalen ros op te spelen. De voorzitter had een pak meer twijfels en onder het motto ‘for me, cycling is a hobby’ besliste hij pas in laatste instantie om ook zijn wagonnetje aan te pikken.

 

Bij de afwezigen had Dieuwer het mooiste en beste excuus. Hij heeft deze week zijn fiets verkocht en tegen zijn principes in het geld vlotjes over de balk gegooid om volgende week met een blinkend nieuw exemplaar aan de kerk te verschijnen. Nu nog een mooie gps op het stuur en het plaatje klopt!

 

Het was fris aan de vis vanmorgen, maar door het droge zonnige weer en de vele kledijlaagjes, vuilzakken en zilverpapier rond bepaalde lichaamsdelen was het alles behalve een calvarietocht. Er zijn dit jaar door de vettigheid op de baan en regen al koudere en slechtere omstandigheden geweest. De afwezigen kregen uiteindelijk ongelijk.

 

Om onveilige situaties te vermijden was het merendeel weer opgedaagd met de mountainbike. Ook Dries speelde op zeker om voor de dikkere bandjes te kiezen. De voorzitter zag het graag gebeuren aangezien hij wel de koersfiets had genomen en zo krachten kon sparen.

 

Voor we goed en wel vertrokken waren moest Jenske een eerste keer gaan pissen. Een fenomeen dat hij nog 2 keer zou herhalen het volgende half uur. Goed dat hij zijn pisvergiet voor de nog steeds achtergebleven nierstenen had thuisgelaten, hij zou daar schoon staan met zijn bevrozen water. Het advies van Dries om een keertje dringend naar zijn prostaat te laten kijken werd door niemand letterlijk genomen en zo konden we snel verder.

 

Het tempo was goed, de voorzitter kon vlotjes volgen in een zeldzame goede dag waarop ze hem bergop geen pijn konden doen. Dries had toen al spijt dat hij de mtb had gepakt. Het steeds oplopende tempo, onder impuls van egotripper Jens ontlokte bij Dries de nu al legendarische uitspraak ‘wij zijn dik, wij willen trager rijden’. Zijn respect voor de wekelijkse mtb rijders is enkel maar gegroeid. Aangezien het valentijn is vandaag hopen we dat er nog wel meer groeit vanavond.

 

Het (letterlijke) hoogtepunt van de rit lag aan de Basiliek van Scherpenheuvel. Gert had duidelijk nog serieuze plannen vanavond en ging alvast een kaarske branden op een goede afloop. De rest zat vol vertrouwen en had geen nood aan steun van hierboven.

 

Dries had ons 2 weken geleden bedrogen op zondag en de ongeschreven regel verplicht dan om de volgende rit een rondje te geven voor iedereen. Dit moet je Dries geen 2 keer vertellen en haalde bij de tussenstop vlotjes flappen van 50€ boven voor de take away chocomelk. Jens was van plan het wisselgeld voor zichzelf te houden maar de goodwill van Dries kent uiteraard ook zijn grenzen. Misschien iets minder hard op kop doorjassen Jens, dan zit er misschien wel een cadeautje in.

 

Na een korte tussenstop bij Rafke, die ondertussen al een aanvraag voor invaliditeit heeft ingediend om zo de ritjes te kunnen blijven omzeilen konden we rustig binnen bollen. Een verrassend aangename rit die de moral weer heeft opgekrikt. Hopelijk kunnen we volgende week onze korte broek aanschieten en zo terug met meer leden vertrekken.

 

Tot dan!