Aanwezig: Robin L, Dries A, Kevin L, Gert D, Jens Vb, Jef L, Rob D.

Rit: Verloren rit, +- 70 km

Weer: zeer fris aan de vis

Vertrek: 9:00u Zammel kerk

De verloren rit stond in het teken van Verloren maandag. In de provincie Antwerpen traditioneel de moment dat we onszelf volproppen met worstenbroden en appelbollen. Om al eens een keertje voor te proeven voor morgen werd er op voorhand een tussenstop voorzien om deze lekkernij te nuttigen. Tegen onze verwachtingen in was Raf niet geneigd om mee te fietsen. De rest van onze vaste waarden de afgelopen ritten tekenden wel present.

Althans dat was de bedoeling. Dieuwer had nood aan een mentaal rustweekendje. Of vond het wegdek te glad. Of wil niet te vroeg pieken. Of had de dag ervoor te diep in het glas gekeken. U mag zelf kiezen…

Zonder Dieuwer trokken we ons om iets na 9 op gang voor een ritje in verraderlijke weersomstandigheden. Gevoelstemperatuur dik onder het vriespunt en gladde wegen zorgden voor een voorzichtige start. Dat de wegen glad gingen zijn wisten we. Raf had ons hiervoor talloze keren gewaarschuwd. Stiekem hoopte hij dus dat de rit niet zou doorgaan en hij wederom geen puntenverlies moest incasseren. Fout gedacht Raf, 7 beren waren aanwezig om er het beste van te maken.

De voorzitter had weer een parel van een rit uitgestippeld waar ook de weergoden graag een handje bij hielpen. Het waren met momenten feeërieke taferelen in een mooi winterlandschap. Tegen de nieuwe buikenspirit (rije rije rije, stoempe stoempe stoempe) in werd er gestopt om een kleine fotoshoot te houden om onze sociale media te spijzen.

Het eerste deel stond volledig in het teken van de bevoorrading. Alle neuzen wezen maar in 1 richting: Grobbendonk. Daar lagen 8 heerlijke worstenbroden te wachten. Het was dus niet te verwonderen dat er in gestrekte draf vaart werd gemaakt richting bakkerij Den Troon. Het was alsof er 6 uitgehongerde varkens stonden te wachten om hun trog leeg te vreten toen Kevin buitenkwam met de volle doos worstenbroden. Jens liet van enthousiasme zelfs zijn worst uit zijn handen glippen. Hopelijk maakt hij hier geen gewoonte van want anders krijgen we nog klachten vant vrouwke. Ook Dries was de koning te rijk toen bleek dat er nog een curryrol beschikbaar was. Hij trok een korte sprint, grabbelde het uit Jens zijn handen en in een oogwenk was er van het worstenbroodje geen sprake meer.

De rest van de rit verliep gezapig langs Vorselaar, Herentals en Lichtaart. Daar kwamen we een oude bekende tegen. Na 2 ritjes met de buiken was Niels zijn moral zo in zijn schoenen gezakt dat hij tegenwoordig op zijn eentje aan zijn conditie wil werken. Ook mijnheer Robert vond het nodig om met andere vrienden op pad te gaan. Volgende keer trakteren jongens, dit is een ongeschreven buikenregel.

Aan het einde van de rit was er (ondertussen) traditiegetrouw tijd voor een koffie en warme chocomelk in Westerlo. Een extra aangename verrassing was dat ook GC een koffietje kwam meedrinken. Het lichamelijk leed lijkt bijna achter de rug en we zijn verheugd om hem binnenkort terug op alle ritjes te mogen verwelkomen.

Snel naar huis want de friet stoofvlees stond voor sommige buiken al te dampen op tafel.

Tot volgende week! (behalve Raf, benieuwd of hij tijdig een nieuw excuus kan bedenken)