Aanwezig: Kevin L, Dieuwer G, Robin L, Jens VB, Philip VDE, Rob D, Jef L, Niels VG (2 groepen van 4 owv Corona)

Rit: richting Lier +- 70 km

Weer: bewolkt en miezerig +- 9 °C, wind uit het Zuidwesten

Vertrek: 9:00u Zammel kerk

De voorspelling van regen had blijkbaar geen invloed op de aanwezigheid. Sommigen hadden het te druk met euhm, ja, dat weten we eigenlijk niet... anderen hadden dan weer geen toestemming gekregen thuis om het huis te verlaten. Iets met verantwoordelijkheden naar het schijnt...

Aangezien de buikenspirit aanstekelijk werkt, kon zelfs Phille zich niet bedwingen om mee te rijden. Hij had echter wel 1 vereiste: op kop rijden, want daar is er minder kans op corona! Wie de buiken kent weet dat wij niets liever hebben dan mannen die graag op kop rijden. 

Niels had voor de zekerheid toch maar de auto richting Zammel genomen, aangezien hij na vorige week beseft heeft dat de conditie nog 2 trainingen nodig heeft om de kaap van de 100 kilometer te overschrijden. Iedereen zoals het hoort klokslag 9u aanwezig om te vertrekken richting Lier. Al snel werd duidelijk dat Niels geen excuses ging zoeken deze keer. Hij kon het tempo van 30 op kop niet aan en koos al snel voor de wielen. De slechtste en dikste van de hoop voelde het al aankomen en kon sneller dan verwacht al op kop beginnen sleuren. Verder in de rit zou duidelijk worden dat deze inspanningen cash zouden betaald worden. In de 2de groep koos Dieuwer ook al snel voor de wielen. Na enkele stevige trainingsweken wisten we al snel dat deze sluwe wolf met een plan in zijn hoofd zat.

Toen in Voortkapel Rob aansloot bij groep 1 kon het kopwerk mooi verdeeld worden. In de 2de groep viel het op dat vooral Jens en uiteraard Phille het kopwerk voor hun rekening namen. De kilometers vlogen letterlijk in een sneltempo voorbij. De teller kwam tegen de wind in nauwelijks onder de 30 per uur. In het 2de deel zou dit gegarandeerd voor vuurwerk zorgen. Of waren er enkele hun motor nu al aan het opblazen?

Wanneer we in Lier het Netekanaal opdraaiden werd de gashendel stevig opengedraaid. Rob en Robin trokken het tempo op tot 35 per uur, de speeltijd was duidelijk gedaan. Nog snel een keer van de drinkbus lurken, nog een laatste energiereep of gelleke in ons kas slagen en klaar voor de strijd. De gesprekken werden minder, niemand wou de focus verliezen want we wisten allemaal dat de beslissing elk moment kon vallen. Het was de voorzitter die het vuur aan de lont stak. Het ritselen was begonnen. En het was een typische ritselactie, het tempo werd stevig opgetrokken maar na 500m werd duidelijk dat het maar van korte duur zou zijn. De rest volgde gezwind en ook groep 2 was duidelijk bij de zaak. Dieuwer was zelfs uit het wiel gekomen om even duidelijk te maken dat hij vandaag niemand zou laten rijden. De voorzitter moest zijn inspanning al snel bekopen en kon zijn wagonnetje maar nipt terug aanpikken. Het was duidelijk dat dit (op uitzondering van een lekke band) zijn laatste wapenfeit van de dag zou zijn.

Tijdens een chaotische afslag naar het Albertkanaal werd groep 2 plots groep 1 en omgekeerd. Of was het gewoon een meesterzet van Dieuwer om vooraan aan de strijd te beginnen? Hij trok in ieder geval direct stevig door en zette groep 2 op een achterstand. Voor Niels en Kevin was het goed zo, zij lieten de strijd aan zich voorbij gaan maar het duo Rob/Robin begon aan een Trofeo Baracchi om de kopgroep bij te halen. Dieuwer had blijkbaar genoeg energie gespaard om de rest het leven zuur te maken en ze allemaal naar huis te rijden. Het duo slaagde erin de koplopers bij te benen, maar moesten hiervoor diep in het krachtenarsenaal tasten. Perfect gepiloteerd door Jens en Jef zette Dieuwer zijn ultieme aanval in. Robin, die achteraf toegaf dat de wolf stevig doorduwde, moest alle zeilen bijzetten om mee te kunnen. De strijd bleef echter onbeslist, een winnaar kwam niet uit de bus. Wordt volgende week ongetwijfeld vervolgd...

De buiken hebben duidelijk een vliegende start genomen. Het enthousiasme en aanwezigheden op de groepsritten kunnen we enkel toejuichen! Onze stercoureurs, die met de mtb meereden overwegen zelfs om volgende keer toch de koersfiets te nemen. Zegt genoeg! We sloten de rit dan ook af met een gemiddelde snelheid van 30 kilometer per uur. Ver boven het normale buikengemiddelde. Het is duidelijk dat het goede werk loont!

Keep up the good work!